Een rondreis met veel onverwachte hoogtepunten!
Op 4 mei 2019 konden we aan onze langverwachte reis beginnen en onze kleinzoon bezoeken in Boston. Hij had het geluk op Harvard te studeren. Hij zat inmiddels aan het eind van zijn tweede studiejaar en de meest geschikte tijd volgens hem, was aan het eind van het studiejaar na de laatste examens. We besloten in Hotel Veritas te overnachten, dicht bij de Campus, op de hoek van Remington Street en Harvard Street. Te voet was het amper 5 minuten naar Harvard Square. Na aankomst gingen we meteen op verkenning uit en waren helemaal blij dat onze kleinzoon ons de volgende dag veel kon en mocht laten zien van de plek die hij inmiddels al bijna 2 jaar zijn thuis mocht noemen. Niet alleen de mooie gebouwen en kunstcollecties in de musea (Fogg Museum, Bush-Reisinger Museum, Arthur M. Sockler Museum) maakten op ons veel indruk, maar uiteraard ook de beroemde Harry Potter zaal waar de eerstejaars studenten hun lunch gebruiken, sprak heel erg tot onze verbeelding. Trouwens, de hele geschiedenis van het ontstaan van Harvard is de moeite waard. Erg fijn was onze privé rondleiding. Overigens heeft iedereen de mogelijkheid een rondleiding met studenten te reserveren op gezette tijden.
Tip! Heerlijk gedineerd bij Harvest op 44 Brattle Street.
We besloten ons nu tot Cambridge te beperken en Boston aan het einde van de reis voor onze terugvlucht op 23 mei te bewaren.
Op 6 mei ging de reis verder vanuit Boston in Massachusetts via Portsmouth, New Hampshire naar Portland in Maine. Een prachtige route met erg veel bos en het echte New England, Oostkust gevoel. We hebben goed gegeten, direct aan de kust bij de Lobster Company; een heel erg relaxed en ongedwongen buitengebeuren. Voor nog geen $ 50 voor 2 personen genoten we van een verse Lobster en een glas witte wijn. Bovendien werd de sfeer verhoogd met een leuke zanger/gitarist in de tent.
De volgende dag kozen we een mooie route langs de kust naar Bar Harbor, door Acadia National Park. Dit is een werkelijk fantastisch gebied en de reis naar onze overnachting was aaneenschakeling van prachtige momenten. Het hele Acadia National Park hebben wij in een middag doorkruist. Het kan niet anders of het moet een waar paradijs zijn in het hoogseizoen. Er zijn zeer veel outdoor activiteiten mogelijk, veelal op het gebied van watersport, maar ook Bootcamp Wij willen hier zeker graag een keer in de zomer naar terugkeren. We hebben genoten van een drankje en hapje in de haven van Bar Harbor. De uitzichten in Bar Harbor waren spectaculair. In ons leuke Regency Holiday Inn hotel met uitzicht op zee hebben wij gedineerd.
Omdat wij wat vroeger in het seizoen reisden dienden wij nog wel rekening te houden met verschillende weersomstandigheden, zo ook die dag. Wij besloten door de mindere vooruitzichten die ochtend onze route te veranderen en niet naar Riviera du Loup in Canada te rijden ( via de Interstate 95 naar New Brunswick). Op deze plek zouden we de St Lawrence River op z’n breedst overvaren en de walvisboot was ook al geboekt aan de overzijde. We konden het een en ander gelukkig (gratis) annuleren en omboeken. Op onze nieuwe route hebben wij uitgebreid Bangor bezocht en Orono Old Town, de universiteitsstad van Maine, iets ten noorden van Bangor. Daarna zijn we niet verder op de 95 Noord gereden, maar namen de 95 west. Uiteindelijk vielen we van de ene verbazing in de andere toen we bij Pittsfield de provinciale route richting Skowhegan namen. Idyllisch en landelijk en met geweldig bosrijk natuurschoon doorspekt met heel veel meertjes. In Skowhegan vonden we een erg leuk motel, The Towne Motel is echt een motel zoals je vroeger in Amerikaanse films zag. Dit was door de jonge nieuwe eigenaren erg efficiënt opgeknapt en was een heerlijk ontspannen onderkomen na een lange reisdag. Met een gezellig restaurant naast de deur konden we voldaan bijkomen en de dag afsluiten.
De volgende ochtend, op 9 mei, scheen een heerlijk zonnetje, maar de temperatuur was net boven het vriespunt. Via de Old Canada Road richting Quebec leek een betere optie onder deze omstandigheden. De Old Canada Road was oorspronkelijk gebouwd als handelsroute tussen Boston en Quebec, in 1830 werd de oude wagon trail door de staat gehuurd en omgebouwd tot weg.
De Old Canada Road was een openbaring. Wat een grandioze route. Hier ga je zodanig op in de sfeer dat je jezelf terug in de geschiedenis waant. Het mooie is vooral dat de hele Route 201 langs de Moose River loopt, prachtig omgeven door bergen en meren. Hier en daar zelfs watervallen. En het landschap straalt een onuitsprekelijke rust uit. Het meeste verkeer dat we tegenkwamen waren enorme, zilverkleurige Trucks met heel lange boomstammen (Logs) achterop. We zagen onderweg vissers die op een meer gingen ijsvissen. Gewoon in een rubberbootje tussen het ijs doorvaren, brrr... In Jackman was de grenscontrole. Vreemd dat je dan, eenmaal over de Canadese grens, weer in kilometers moet gaan denken. Tot aan Quebec hadden we ruim 1000 kilometer aan prachtige routes gereden.
Het Palace Royal on Quebec hotel konden we door de veranderde plannen een paar dagen eerder reserveren, dat was erg fijn. Gelegen meteen tegenover de prachtige schouwburg aan het plein en voor de poort van het oude stadsdeel Vieux Quebec was het een uitstekende uitvalsbasis voor ons. Het grootste fort van Canada lag aan onze voeten. Het bood een geweldig museum en een prachtige lichtshow over het ontstaan van Quebec. Het Dufferin Terrace, gelegen tegenover het beroemde Chateau hotel ligt op de plek waar Fort Saint Louis stond, gebouwd door Champlain, de oprichter van Quebec.
We konden ons voorstellen dat de vele kunstgalerijen daar erg goede zaken doen, zelden heb ik een mooiere of betere plek gezien voor de hoeveelheid kunst. We zagen in een paar uur minstens 5 mooie galerijen van binnen. Voor mij is Quebec wel het Parijs van Canada. Heerlijk om hier dus 4 nachten te mogen verblijven. We bezochten op zondag buiten de stad een bedevaartsoord, genaamd Sainte Anne de Beaupre, een enorme basiliek, een van de alleroudste en grootste in Canada heb ik me laten vertellen. Verder konden we daar de mooie watervallen in het Parc Chute Montmorency bezoeken. Jammer om Quebec weer te verlaten, de leuke en gezellige restaurantjes zijn ons nog lang bijgebleven.
Op 13 mei vervolgden wij onze reis naar Montreal! De route langs de St Lawrence River was erg bijzonder. Echt een kunst om met al dat moois de ogen op de weg te houden. De huizen waren veelal alleen met bootjes te bereiken. Gezien de periode waarin wij reisden moesten wij rekening houden met afgesloten wegen, maar overal werd dit tijdig aangekondigd zodat wij onze route altijd met alternatieven konden vervolgen. Jammer dat we maar 1 dag hadden in Montreal. We verbleven in een voorstad (Laval) en namen de Underground naar de stad. Lekker rondgelopen in het centrum en deze dag toch een mooie indruk van de stad gekregen.
De volgende dag gaat de tocht verder naar Kingston ook langs de St Lawrence River. Kingston ligt aan het begin van Lake Ontario en er worden verschillende mogelijkheden aangeboden om het meer te verkennen, met name naar 1000 – Islands. De omgeving kent ook veel moerasgebied. In het parkje in het centrum zien we een prachtige oude stoomlocomotief, De Canadian Pacific, uitgestald.
Na een gezellig ontbijtje in het Ambassador Resort, vervolgen we onze weg al bijtijds. We willen naar Toronto en hier vroeg aankomen omdat we maar 2 dagen voor deze stad uitgetrokken hebben. Het Chelsea Hotel blijkt daarvoor een goede keus. Lekker downtown en alles binnen loopafstand. We hebben in Toronto echt genoten en erg veel kunnen zien. Aangezien het hotel bijna naast het bekende Eaton Centrum gelegen was, kon ik ook de verleiding niet weerstaan even een paar favoriete winkels met een bezoek te vereren. De daarachter gelegen City Hall aan het Philips Square was erg leuk, er waren daar juist voorstellingen. Ook het Financial District was de moeite waard en prachtig met bloemen gedecoreerd. Verder was de Art Gallery van Ontario echt een bezoek waard, evenals het gezellige historische district. Heel gemakkelijk om even een stukje op de tram te stappen, zo kon je af en toe even de benen wat rust geven. Uiteraard is de CN Tower ook een must.
Jammer om weer door te moeten, maar de trip naar de Niagara Falls willen we zeker ook niet missen. Van daaruit willen we bij Buffalo weer de Verenigde Staten in. We zien op weg naar Niagara tot onze verbazing aardig wat wijnbouw. Staybridge Suites in Niagara on the Lake was een heerlijk onderkomen, bovendien lag het ook naast een fijne shopping mall, waar we nog even een paar leuke Ralph Lauren shirts konden scoren.
Dezelfde middag nog konden wij de achterzijde van de Horseshoe Falls bekijken, wat een belevenis! Journey behind the Falls heet dit spektakel. Als kers op de taart hebben we aan Niagara Parkway een heerlijk diner gehad met uitzicht op de verlichte watervallen zowel aan Amerikaanse kant als aan de Canadese kant, bovendien genoten van een geweldig vuurwerkspektakel. Een echte aanrader om hier bij avond te blijven dus.
De volgende dag rijden via de Rainbow Bridge naar Buffalo in de VS. Onze eindbestemming was aanvankelijk Rochester aan Lake Ontario, New York State. Vanwege een landelijk PGA – Golf tournament en diverse diploma uitreikingen van Highschools en Graduations van Universiteiten was het druk in de hotels en hebben wij ervoor gekozen om toch maar een aantal kilometers door te rijden naar Penn Yan aan de Fingerlakes. Een gedeelte via leuke landelijke weggetjes.
De mooi gelegen Best Western Vineyard Inn en Suites zag er zo uitnodigend uit dat we daar 2 nachten bleven. Penn Yan ligt aan Keuka Lake, er zijn in totaal wel 10 Fingerlakes, waar enorm veel wijnbouw is. We hebben 2 wijnkelders van de honderden bezocht en ook een glaasje geproefd. Niet meer, want op zondag was het heerlijk weer en we wilden graag ook van de natuur blijven genieten. Opvallend was voor ons toch wel dat er erg veel Amish in dit gebied wonen en er speciale regels op worden nagehouden. Zo bleek ons beoogde restaurant op zondag gesloten. Bij een kippenfarm met ijsboerderij konden wij wel een hapje bestellen en buiten opeten. De voetballende Amish zal ik niet snel vergeten, de dames in lange jurken met mutsjes waren toeschouwend publiek. De heren voetballers waren gekleed in Knickerbockers met bretels. Fraai gezicht! Al waren wij wel verbaasd dat dit op zondag mogelijk was.
Op maandag hebben wij onze tour voortgezet langs een aantal Fingerlakes, allemaal even mooi en met gezellige dorpen en stadjes. Geneva, Waterloo, Seneca Falls, Auburn, enkele plaatsen waar we doorheen reden. New York State is erg mooi, zeker de plaatsen Syracuse en Albany.
Op 21 mei reden we Framingham binnen, een voorstad van Boston. Op 22 mei hadden we niet ver van Logan Airport in het Seaport District een leuk hotel gereserveerd via Exit reizen, het nieuwe moderne Yotel. Aangezien we onderweg op sommige plekken vrij wilden zijn in onze hotelkeuze vanwege de veranderende weersomstandigheden hadden wij een aantal nachten opengehouden. Dit had in het hoogseizoen niet zo gemakkelijk gekund, als is het wel aan te raden om in grote steden even vooraf te reserveren. Het scheelt overigens wel behoorlijk in prijs als je van tevoren de hotels op je route vastlegt. Boston was heerlijk, hier zijn we een stadstour gaan doen en de Boston Teaparty (5 minuten van ons hotel). Het Yotel was een echte belevenis . Op de Fish Pier genoten we van de fijnste Lobster en heerlijk weer. Uiteindelijk vlogen we op 23 mei weer naar Amsterdam, fijn Non Stop met Delta Airlines in de Comfort Class.
Het was een heerlijke en onvergetelijke reis die wij graag een keer wat later in het seizoen willen overdoen.
